علائم پروپلاس یا افتادگی رحم چیست؟/درمان افتادگی رحم
افتادگی رحم یکی از مشکلاتی است که معمولا (و نه همیشه) بعد از زایمانهای مکرر در خانمها بروز میکند. با این حال اگر خانمها به آمادگی جسمانی و مراقبتهای مربوط به سلامت رحم توجه کنند، میتوانند به راحتی از این عارضه پیشگیری کنند.
پروپلاس یا افتادگی رحم چیست؟
در افتادگی رحم یک ارگان داخل لگنی مثل رحم و یا مثانه از جای طبیعی خود در لگن نزول یا پرولاپس کرده و به دیواره واژن فشار می آورد .افتادگی رحم زمانی رخ می دهد که عضلات نگاهدارنده ارگانهای لگنی بر اثر عوامل مختلفی نظیر سن بالا ، حاملگی و یا جراحی تضعیف شده باشند. بیشتر خانمها درجاتی از افتادگی رحم را د ارند که این حالت می تواند برایشان ناراحت کنند ه و یا حتی درد ناک باشد ، اما در اغلب موارد مشکل طبی عمده ای محسوب نمی شود و براحتی با عمل جراحی قابل درمان است.
جالب است بدانید جدای از تاثیر زایمان طبیعی در بروز افتادگی رحم، ژنتیک نیز عامل دیگری است که در این زمینه نقش موثری دارد و نباید نادیده گرفته شود. به طوری که ممکن است برای فردی پس از چند مرتبه زایمان طبیعی سخت و مشکل هم اتفاق خاصی پیش نیاید، ولی شخص دیگری با یک بار زایمان طبیعی دچار این مشکل شود.
علائم افتادگی رحم:
::بی اختیاری ادرار
::احساس فوریت در ادرار
::تکرر ادرار
::در موارد شدید با احتباس ادراری و درد ناشی از آن و آنوری(عدم تشکیل ادرار)
::یبوست
::اسهال
::زور پیچ(تنسموس)
::بی اختیاری مدفوع
::کمر درد
::پهلو درد
::درد لگن
::ناراحتی کلی لگن
::دیس پارونی(درد موقع نزدیکی)
::لکوره(افزایش ترشحات واژن)
::احساس خروج چیزی از واژن
::احساس پری در وازن
::احساس چیزی لغزان در واژن
::منوراژی(افزایش حجم خونریزی قاعدگی)
::منو متروراژی(خونریزی زیاد قاعدگی+لکه بینی )
عوارض افتادگی رحم چیست؟
زخم شدن گردن رحم
افزایش خطر عفونت یا آسیب به اعضای لگن
انسداد مجرای ادرار و نارسایی کلیه
همانگونه که در بالا اشاره شد، این بیماری گاهی نبز باعث افتادگی در سایر اندامها میشود؛ مثل افتادگی مثانه و افتادگی رکتوم و همین امر باعث بروز اشکال در ادرار کردن و افزایش خطر عفونت میشود.
برخی از نکات کلیدی در مورد افتادگی رحم وجود دارد:
یک مطالعه نشان داد که زنان در ایالات متحده ۱۱٪ در طول عمر در معرض خطر افتادگی رحم هستند
زنان با شاخص توده بدنی بالا، بیشتر در معرض خطر افتادگی رحم قرار دارند
چهار درجه از شدت افتادگی رحم وجود دارد
علائم افتادگی رحم معمولا در انتهای روز بدتر می شود
موارد افتادگی رحم درجه ۱ و ۲ و بدون علائم ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد
افتادگی رحم معمولا توسط معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود
تمرینات Kegel یک فرم مهم برای درمان اشکال خفیف افتادگی رحم می باشد
در انگلستان، ۹۵ درصد هیسترکتومی برای درمان افتادگی رحم انجام می شود.
راه های تشخیص و درمان افتادگی رحم
برای تشخیص این بیماری از روشهایی همچون تست پاپ اسمیر، آزمایش ادرار، سونوگرافی یا سیتیاسکن لگن، بیوپسی آندومترو پیلوگرافی داخل وریدی (که روشی جهت بررسی کلیهها و مجاری ادراری با تزریق ماده حاجب در جریان خون است) استفاده میشود. بیشتر آزمونها باید برای رد کردن سایر اختلالات انجام میگیرند.
روش درمان به سن، فعالیت جنسی، شدت بیرونزدگی رحم، اختلالات لگنی همراه و تمایل برای بارداری در آینده بستگی دارد.
در حالتی که علایم این بیماری خفیف باشد با انجام ورزشهای تقویت کننده عضلات لگن یا همان تمرینات کیگل kegel (قبل از بارداری، در طول این دوران و بعد از زایمان)، هورمون درمانی و شیاف مهبل (در صورت لزوم) درمان میشوند. سایر موارد ممکن است به جراحی نیاز داشته باشند.
در مرحله بعد، پزشک مداخلاتی انجام و دستگاهی به نام پساری داخل واژن قرار میدهد. این روش تا حد زیادی علایم را از بین میبرد و در دراز مدت باعث بهبود هم میشود. ولی متاسفانه خانمها کمتر تن به انجام این اقدامها میدهند و میخواهند خیلی زود مشکل با جراحی حل شود!
در سالهای اخیر استفاده از تکنولوژیهای پیشرفته مانند لیزر در درمان بیماریهای همچون افتادگی رحم کاربرد فراوان پیدا کرده است. لیزر مونالیزا در اصفهان پیشگام درمان اینگونه بیماریها در کشور بوده که به دلیل داشتن تجهیزات پیشرفته مورد استقبال مردم نیز قرار گرفته است.
قرار دادن پساری داخل واژن – درمان افتادگی رحم
ممکن است شیاف مهبل (دستگاه حلقهای کوچکی که برای کمک به نگه داشتن رحم در یک موقعیت طبیعی در مهبل گذاشته میشود) تجویز گردد. درمان با داروی استروژن میتواند جریان خون بافتهای مهبل و قدرت بافتهای حمایتکننده را افزایش دهد.
برای درمان افتادگی رحم از بیمار خواسته میشود که فیبر بیشتری در رژیم غذائی روزانه (حدود ۲۰ گرم برای پیشگیری از یبوست) مصرف کند و اگر دچار سرفه مزمن است آن را درمان کند. بیمار دارای افتادگی رحم باید از بلند کردن اشیا سنگین و سیگار کشیدن خودداری کند. از مصرف کافئین (موجود در قهوه و چای و نوشابه های گازدار) پرهیز کند و اگر دارای اضافه وزن است، سعی در کاهش وزن خود داشته باشد. اگر هنوز پس از تغییر در نحوه زندگی فرد دارای علائم بود، پزشک جراحی ترمیم سیستوسل – رکتوسل را توصیه میکند.