بیماری پای ورزشکار (athlete’s foot) یک بیماری شایع پوستی است که بر کف پا و پوست بین انگشتان پا تاثیر دارد. معمولا با خارش، قرمزی، پوسته پوسته شدن و گاهی هم با ترشح مایع همراه است.
بیماری پای ورزشکار
این بیماری، پای افراد ورزشکار و غیر ورزشکار را تحت تاثیر قرار می دهد.
غالبا دلیل این بیماری، عفونت قارچی می باشد. این بیماری ناشی از قارچ tinea pedis می باشد. انواع مختلف قارچ ها باعث ایجاد پای ورزشکار می شوند.
این قارچ ها در جاهای مختلفی می توانند جمع شوند، این مکان ها شامل: ورزشگاه، رختکن، استخر، آرایشگاه، جوراب و لباس آلوده.
شرایط رشد قارچ عبارت است از: محیط گرم و مرطوب. اگر این شرایط موجود نباشد، قارچ به راحتی رشد نمی کند.
علائم پای ورزشکار
بسیاری از افراد مبتلا، هیچ علامتی از عفونت قارچی را ندارند. اما برخی ها دچار خشکی کف پا می باشند.
علائم شایع پای ورزشکار عبارت است از: خارش و سوزش پوست پا.
ممکن است پوست بی رنگ، پوسته پوسته و دردناک شود و حتی ممکن است خونریزی هم کند.
به ندرت، پای ورزشکار ممکن است تاول بزند.
گاهی اوقات تکه های خشک پوست ممکن است به اطراف و روی پا گسترش یابند.
بیشتر اوقات، بثورات فقط در کف پا موجود می باشد.
فضای بین انگشت ۴ و ۵ پا؛ دارای رطوبت، پوسته پوسته و تکه های خشک می باشد.
پای ورزشکار ممکن است در کشاله ران و یا دست نیز دیده شود.
نادیده گرفتن درمان عفونت قارچی ناخن پا، باعث برگشت بیماری پای ورزشکار می شود
انواع مختلف پای ورزشکار
۱- کف پا که به نام کفش پوست ( Moccasin) خوانده می شود.
۲- بین انگشتان که به نام interdigital خوانده می شود.
۳- نوع التهابی و یا تاولی.
این تاول ها دارای پوسته های خشک و ضخیم و پوست قرمز می باشند.
در برخی مواقع، این تاول ها به صورت خشکی پوست بدون قرمزی و یا التهاب ظاهر می شوند.
آیا پای ورزشکار مسری است؟
بله. برخی افراد حساس تر و برخی دیگر مقاوم تر می باشند.
در اماکن مرطوب و گرم، استخرهای شنا و رختکن این بیماری سرایت می کند.
چه عللی موجب بثورات پوستی می شود؟
– درماتیت تماسی
– آلرژی به کفش
– اگزما و آلرژی پوستی
– پسوریازیس
– عفونت های مخمری و باکتریایی
پزشک با یک آزمایش ساده به نام KOH و یا هیدروکسید پتاسیم می تواند تشخیص دهد که شما مبتلا به عفونت قارچی شده اید یا نه.
در این آزمایش، تکه کوچک پوست را زیر میکروسکوپ قرار می دهند و نتیجه در عرض چند دقیقه مشخص می شود.
درمان پای ورزشکار
۱- خشک و تمیز کردن مناطق آلوده می باشد. کفشی را از جنس چرم و یا موادی که پا در آن نفس بکشد، خریداری کنید. مواد کفش از قبیل: وینیل، باعث می شود رطوبت پا باقی بماند و قارچ به راحتی رشد کند.
جوراب های نخی که رطوبت پا را از بین می برند نیز توصیه می شود.
۲- تحت نظر پزشک از داروهای ضد قارچ استفاده کنید.
داروهای ضدقارچ در دوران بارداری توصیه نمی شود.
عوارض پای ورزشکار
عدم درمان به موقع باعث گسترش عفونت قارچی به مناطق دیگر بدن و سایر افراد می شود.
این نوع قارچ در پوست، سر و ناخن زندگی می کند.
– عفونت قارچی ناخن (onychomycosis)
– عفونت قارچی کشاله ران (tinea cruris)
– عفونت قارچی پوست (tinea corporis)
– عفونت باکتریایی ثانویه
افراد مبتلا به دیابت، ایدز، سرطان و دیگر مشکلات ایمنی بیشتر در معرض انواع عفونت ها می باشند.
هنگامی که پوست عفونی شده باشد، محافظ طبیعی پوست تخریب می شود. باکتری و مخمرها می توانند وارد پوست تخریب شده شوند و بوی بد را موجب شوند.
افراد مبتلا به دیابت، ورم ساق پا و افراد مسن و افراد دارای نقص سیستم ایمنی بیشتر دچار می شوند.
برای بهبوداین بیماری، پای خود را در یک بخش سرکه و یک بخش آب برای مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه قرار دهید. بعد از آن، پای خود را بشویید و خشک کنید
پیشگیری از پای ورزشکار
– تمیز و خشک کردن پا
– جلوگیری از رطوبت پا
– پوشیدن جوراب نخی
– درآورن کفش ها برای تنفس پا
– پابرهنه راه نرفتن، به خصوص در محل های عمومی
– عدم تماس با افراد آلوده
– ضدعفونی کردن کفش های قدیمی و شستن آنها با پودر ضد قارچ به طور هفتگی و یا ماهانه
درمان های خانگی پای ورزشکار
– سرکه (سرکه سیب) : پای خود را در یک بخش سرکه و یک بخش آب برای مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه قرار دهید. بعد از آن، پای خود را بشویید و خشک کنید.
– جوش شیرین : بعد از شستن و خشک کردن پا، جوش شیرین را به پای خود بزنید و بگذارید بر روی پوست باقی بماند. جوش شیرین، پوست را خشک و گندزدایی می کند.
یک بخش آب و یک بخش جوش شیرین را با هم مخلوط کرده و خمیر حاصل را به پا بمالید.
همچنین قبل از پوشیدن جوراب و کفش، مقداری جوش شیرین را به پای خود بمالید.
– بتادین : با آب گرم پای خود را بخیسانید و ۲ قاشق چایخوری بتادین اضافه کنید. به مدت ۱۵ تا ۳۰ دقیقه پای خود را در این محلول بگذارید. این عمل را در روز چندین مرتبه می توانید تکرار کنید. بعد از آن پا را بشویید و خشک کنید.
– یخ : کمپرس یخ باعث کاهش خارش و سوزش در پا می شود. پای خود را در آب سرد بگذارید و بعد از آن، پا را خشک کنید.
– اسپری های ضدعرق : اسپری، بر روی پا و انگشتان پا زده می شود.
– دهان شویه : یک تشت را پر از آب گرم کنید و در آن یک فنجان دهان شویه بریزید و پای خود را به مدت ۱۵ تا ۳۰ دقیقه در آن بگذارید. احساس خنکی و تازگی دهان شویه موجب کاهش خارش و التهاب می شود.