ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV/ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و ارتباط آن با سرطان دهانه رحم

بیش از ۱۲۰ نوع ویروس HPV شناخته شده است که بیش از ۴۰ نوع آن می‌تواند منجر به ایجاد عفونت‌های تناسلی در مردان و زنان شود. از اواسط سال ۱۹۷۰ بود که ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به عنوان اتیولوژی اصلی سرطان دهانه رحم پیشنهاد گردید.

ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV (به انگلیسی: Human Papillomavirus) ویروسی است که بیش‌تر از همه در زمان آمیزش جنسی و از طریق تماس مستقیم بین پوست افراد انتقال می‌یابد. بیش از ۱۰۰ نوع یا سوش مختلف از HPV وجود دارد. اکثر مردان و زنانی که دچار این عفونت هستند از این موضوع بی‌اطلاع می‌باشند، زیرا در بدن آنها علائم یا مشکلات بهداشتی ایجاد نمی‌شود. اما در برخی از موارد، انواع خاصی از HPV می‌توانند در قسمت‌های مختلف بدن باعث ایجاد زگیل (توده غیرطبیعی و غیر سرطانی بر روی پوست) و یا زگیل تناسلی بشوند. در موارد دیگر، انواع خاصی از HPV می‌توانند ضایعات پیش سرطانی (یعنی نواحی دارای بافت‌های غیرطبیعی) یا سرطان ایجاد نمایند.
اگرچه مکانیسم های دقیق انتقال ویروس از فردی به فرد دیگر هنوز شناخته نشده است اما معمولاً از راه تماس جنسی به خصوص تماس تناسلی یا مقعدی منتقل می گردد. البته احتمال انتقال ویروس از راه ارتباط دهانی تناسلی نیز امکان پذیر است. در افراد هموسکسوال نیز امکان انتقال وجود دارد. افراد مبتلا می توانند سال ها بدون علامت باشند و در این مدت، ویروس را به شریک جنسی خود منتقل کنند. امکان دارد یک فرد بیش از یک ویروس HPV مبتلا شود. به صورت خیلی نادر امکان انتقال ویروس از مادر باردار مبتلا به نوزاد خود حین زایمان واژینال وجود دارد. در این مورد کودک می تواند مبتلا به پاپیلوس تنفسی (PRP) گردد که د واقع زگیل داخل گلو رشد می کند.

 

نحوه گسترش اچ‌پی‌وی

تقریباً ۶۰ نوع اچ‌پی‌وی این قابلیت را دارند که باعث ایجاد زگیل‌های معمولی بشوند، که این زگیل‌ها در برخی از نواحی بدن مانند دست و پا به‌وجود می‌آیند. تقریباً ۴۰ نوع از این ویروس‌ها را اچ‌پی‌وی‌های «نوع تناسلی» می‌نامند که ممکن است موجب زگیل تناسلی شوند. این ویروس‌ها به هنگام تماس اندام‌های تناسلی، معمولاً در طول آمیزش جنسی از راه مهبل یا مقعد، از شخصی به شخص دیگر پخش می‌شوند. این ویروس می‌تواند از راه آمیزش جنسی از راه دهان هم منتقل شود. اچ‌پی‌وی رایج‌ترین عامل بیماری است که از طریق آمیزش جنسی انتقال می‌یابد.

انواع تناسلی اچ‌پی‌وی می‌توانند ناحیه تناسلی زنان، از جمله فرج (بخش بیرونی مهبل)، آستر مهبل، و گردن رحم (قسمت پایینی و باریک رحم زن)، و همچنین ناحیه تناسلی مردان، از جمله آلت تناسلی مردانه، را آلوده کنند. هم در زنان و هم در مردان، اچ‌پی‌وی‌های تناسلی می‌توانند مقعد و برخی از نواحی سر و گردن را آلوده سازند. گاهی اوقات نژادهای «کم‌خطر» اچ‌پی‌وی‌های تناسلی، از همه بیش‌تر HPV – ۶ و HPV – ۱۱، می‌توانند باعث شوند زگیل‌ها یا ضایعات تناسلی بر روی یا در اطراف این مکان‌ها به وجود آید. اندازه، شکل، و تعداد این توده‌ها ممکن است متغیر باشد، و این توده‌ها به‌ندرت به سرطان منتهی می‌شوند.

 

علایم بالینی مبتلا به HPV:

اکثریت مبتلایان بی علامت هستند و در صورت سالم بودن سیستم ایمنی، %۹۰ موارد HPV از بدن مبتلایان پاک خواهد شد. تعدادی از انواع HPV تناسلی عامل ایجاد زگیل تناسلی می‌شوند و تعدادی دیگر می‌توانند سلول‌های طبیعی را غیر طبیعی نموده و سبب سرطان شوند. انواع HPV که باعث زگیل تناسلی می‌شود با انواعی که سبب سرطان می‌شود متفاوت است.
الف. زگیل تناسلی به صورت توده‌های کوچک مجزا یا به هم متصل در نواحی تناسلی ایجاد می‌شود. زگیل می‌تواند کوچک و بزرگ، برجسته، مسطح یا شبیه گل کلم باشد. تشخیص زگیل بالینی بوده و با مشاهده می‌توان آن را تشخیص داد .معمولاً طی چند هفته تا چند ماه پس از تماس جنسی فرد با فرد مبتلا در بدن فرد رشد می‌کند. در صورت عدم درمان زگیل سه حالت رخ می‌دهد، یا خود به خود حذف می‌شود یا بدون تغییر می‌ماند و یا در اندازه یا تعداد افزایش می‌یابد. ولی باید توجه کرد، زگیل تبدیل به سرطان نمی‌شود.

* درمان: اگر زگیل در ناحیه تناسلی پیدا شود، می‌توان اصلاً درمان نکرد ولی روش‌های درمانی متعددی دارویی و جراحی وجود دارد که در حال حاضر هیچکدام به دیگری ارجحیت ندارد.
ب. سرطان سرویکس %۷/۹۹ با HPV همراهی دارد و معمولاً تا مراحل پیشرفته بدون علامت است و همچنین متأسفانه در مراحل پیشرفته بسیار سخت درمان می‌شود. لذا مهمترین مسئله در کنترل سرطان سرویکس، غربالگری منظم کلیه خانم‌های واجد شرایط می‌باشد. سرطان سرویکس دومین سرطان شایع در میان زنان جهان است.
سایر سرطان‌ها که با درصد کمتری با ویروس HPV در ارتباط هستند عبارتند از سرطان مقعد، سرطان واژن و سرطان اوروفارنکس.

 

سرطان‌های مرتبط با اچ‌پی‌وی

احتمال ایجاد سرطان توسط برخی از انواع HPV تناسلی بیش‌تر است، و این انواع را HPVهای «پرخطر» می‌نامند. معمولاً دستگاه ایمنی زن یا مرد آلوده به اچ‌پی‌وی کم‌خطر یا پرخطر از شر این عفونت خلاص می‌شود و ویروس صدمه‌ای وارد نمی‌کند. اما در برخی از افراد عفونتی دائمی (ماندگار) به‌وجود می‌آید که به‌کندی، اغلب در طول چندین سال، باعث ایجاد تغییراتی در سلول‌های طبیعی می‌شود که امکان دارد این تغییرات به ایجاد ضایعات پیش سرطانی یا سرطان منتهی شود.

 

سرطان‌های مرتبط با HPV شامل موارد زیر است:

 

نئوپلازی‌های گردن رحم

اصولاً، تمام سرطان‌های گردن رحم در اثر عفونت HPV ایجاد می‌شود. اینکه آیا زنی که به HPV آلوده است دچار سرطان گردن رحم خواهد شد به تعدادی از عوامل، از جمله نوع HPV، بستگی دارد. از بین سرطان‌های گردن رحم مرتبط با HPV، تقریباً ۷۰٪ توسط دو نژاد HPV – ۱۶ و HPV – ۱۸ ایجاد می‌شوند. در زنانی که به HPV آلوده هستند، امکان دارد کشیدن سیگار خطر سرطان گردن رحم را افزایش دهد. گرچه تقریباً تمام سرطان‌های گردن رحم توسط HPV ایجاد می‌شود، به یاد داشتن این نکته اهمیت دارد که اکثر عفونت‌های HPV تناسلی باعث ایجاد سرطان نمی‌شوند.

سرطان دهان

ویروس اچ‌پی‌وی می‌تواند در زنان و در مردان باعث ایجاد سرطان دهان (سرطان دهان و زبان) و سرطان حلق دهانی (حلق دهان یا قسمت میانی گلو که از لوزه‌ها تا نوک حنجره ادامه دارد) بشود. این سرطان‌های مرتبط با HPV پیوسته در مردان افزایش می‌یابد. در واقع، بر طبق یافته‌های مطالعه‌ای که اخیراً صورت گرفته است، اینک ویروس HPV به اندازه استعمال دخانیات و مصرف مشروبات الکلی باعث ایجاد سرطان‌های قسمت بالایی گلو می‌شود. شاید تغییر در رفتار جنسی، از جمله افزایش در آمیزش جنسی از راه دهان، یکی از دلایل این افزایش باشد.

سرطان‌های دیگر

ویروس اچ.پی. وی با سرطان‌هایی که شیوع کم‌تری دارند هم مرتبط می‌باشد. تقریباً نیمی از موارد سرطان فرج با HPV ارتباط دارد. انواعی از HPV که باعث ایجاد سرطان گردن رحم می‌شوند با سرطان مقعد هم مرتبط می‌باشند. انواع پرخطر HPV با سرطان مهبل و سرطان آلت تناسلی مردانه هم ارتباط دارند.

سرطان مقعد و تومورهای پیش مقعدی

مقعد عبارت است از منفذ باز عضلانی که در انتهای روده بزرگ قرار دارد. مقعد توسط حلقه‌ای عضلانی به نام اسفنکتر کنترل می‌شود که از طریق باز و بسته شدن اجازه کنترل حرکات دستگاه گوارش را فراهم می‌آورد. منطقه‌ای که مقعد را به رکتوم متصل می‌کند کانال مقعدی نامیده می‌شود و حدود ۳ تا ۴ سانتی‌متر طول دارد. سرطان مقعد نادر می‌باشد. سالیانه حدود ۹۳۰ نفر در انگلستان به این سرطان مبتلا می‌شوند. شایعترین نوع سرطان مقعد کارسینوم سلول-سنگفرشی می‌باشد. سایر انواع نادر این نوع سرطان شامل کارسینومای سلول‌های قاعده‌ای، آدنوکارسینوم و ملانوم می‌باشد. این اطلاعات دربارهٔ کارسینوم سلول-سنگفرشی می‌باشد.

 

سرطان آلت تناسلی مردانه

سرطان آلت تناسلی نادر است. بنابراین اگر یک برآمدگی و یا جای زخم بر روی آلت تناسلی خود مشاهده کردید، احتمال بسیار کمی وجود دارد که شما به سرطان آلت تناسلی مبتلا شده باشید اما با این وجود حتما به پزشک مراجعه کنید.

هر ساله حدود ۵۰۰ مرد در بریتانیا به سرطان آلت تناسلی مردانه مبتلا می شوند. بسیاری از آنها زنده می مانند، مخصوصا اگر تشخیص سرطان و درمان آن به موقع انجام شود.

این بیماری به طور عمده در مردان مسنی (به ویژه مردان بالای ۶۰ سال) که بهداشت آلت تناسلی خود را در طول زندگی رعایت نکرده اند رخ می دهد.

به عبارت دیگر این افراد اغلب مردانی هستند که ختنه نشده اند و به طور منظم زیر پوست ختنه گاه خود را تمیز نکرده اند. لازم به ذکر است که سرطان آلت تناسلی مردانه در مردانی که ختنه شده اند بسیار نادر است

پروتکل انجام HPV به عنوان تست غربالگری سرطان سرویکس

انجمن سرطان زنان The Society of Gynecologic Oncology (SGO) انجمن آمریکایی برای کولپوسکوپی پاتولوژی دهانه ی رحم American Society for Colposcopy and Cervical Pathology (ASCCP) با همکاری پنج سازمان پزشکی ملی آمریکا (CAP, ASC, ASCP, ACS, ACOG) ، یک دستورالعمل موقت را برای تست HPV به عنوان آزمایش اولیه برای غربالگری سرطان دهانه رحم، منتشر کردند.

این دستورالعمل پیشنهاد میکند:

آزمایش HPV به عنوان غربالگری اولیه می تواند برای زنان از سن ۲۵ سالگی مورد توجه قرار گیرد. زنان با نتیجه منفی آزمایش HPV نیازی نیست که دوباره برای حداقل سه سال آزمایش شوند. این فاصله ی زمانی غربالگری در دستورالعمل های جدید برای یک نتیجه نرمال سیتولوژی نیز پیشنهاد می گردد. یک تست مثبت HPV
برای ژنوتایپ دیگر ۱۶ یا ۱۸ به همراه وجود واکنش سیتولوژیک باید با کولپوسکوپی پیگیری شود.
نتیجه مثبت تست برای ۱۲ ژنوتایپ دیگر HPV بجز ۱۶ یا ۱۸ باید با آزمایش سیتولوژی پیگیری گردد. به نظر می رسد استفاده از ترکیب تعیین ژنوتایپ و واکنش سیتولوژی برای زنان مثبت از نظر ۱۲ ژنوتایپ دیگر hrHPV یک روش قابل قبول برای مدیریت زنان hrHPV مثبت است.

سیتولوژی آلودگی به HPV

بر طبق سیستم بتسدا موارد غیر طبیعی سلول‌های سنگفرشی به ۴ دسته تقسیم می‌شوند:
ASC, Atypical Squamous Cells (ASC-US, ASC-H) LSIL, Low grade Squamous Intraepithelial Lesion HSIL, High Grade Squamous Intraepithelial Lesion Squamous Cell Carcinoma

نقش سیتولوژی سرویکس:

ازنتایج سیتولوژی به عنوان تشخیص قطعی و یا شروع درمان نمیتوان استفاده نمود،زیرا سیتولوژی سرویکس به عنوان یک تست غربالگر برای یافتن سلول‌های غیرطبیعی سرویکس میباشد که ریسک تبدیل شدن به کانسر را دارا می‌باشند. پس با توجه به نتیجه سیتولوژی بیمارانی که نیاز به پیگیری بعدی مانند کولپوسکوپی و یا بیوپسی دارند انتخاب می شوند.
البته سیتولوژی، بخصوص پاپ اسمیر معمولی محدودیت‌هایی را دارا می‌باشد:
موارد unsatisfactory در %۸ موارد دیده می‌شود. موارد مثبت کاذب در ۲۰-%۳۰ موارد گزارش شده است. گاهی وجود سلول التهابی ، باکتری ،گلبول قرمز و قارچ به میزان زیاد مانع تشخیص سلول غیر طبیعی می‌شوند. تاخیر در فیکس نمودن اسلاید و تماس آن با هوا نیز باعث تخریب سلول‌ها می‌گردد. در نمونه­ها­یی که اسلاید ازلایه سلولی نازک تهیه شده است (Monolayer Cytology) مانند ThinPrep cytology در صد موارد منفی کاذب کمتر می‌گردد و چون سلول ها سریعا در محلول فیکساتیو قرار می‌گیرند ساختار سلولی بهتر حفظ می‌گردد. همچنین گلبول‌های قرمز، سلول‌های التهابی و موکوس از زمینه حذف می‌گردند.
سیتومورفولوژی: تشخیص مورفولوژیک تغییرات سلولی این ویروس یکی از بهترین روش‌های تشخیصی در سیستم ژنیتال است. البته باید در نظر داشت که حدود یک سوم بیماران HPV DNA positive سیتولوژی غیر طبیعی دارند. در بیش از %۸۰ موارد squamous intraepithelial lesions با استفاده از تکنیک های مولکولار ارتباط با این ویروس مشخص می‌گردد.
تظاهر بالینی معمولا به صورت ضایعات اپیتلیالی وروکوز یا flat بوده و خصوصیات سیتوپاتیک در تمامی این ها یکسان است.
ویروس پاپیلوما یک نوع ویروس Double stranded DNAمی‌باشد که هم هسته و هم سیتوپلاسم سلول را درگیر می‌سازد ودر سلول‌های سنگفرشی سطحی تکامل یافته و باعث ایجاد سلول koilocyte می‌گردد. تغییرات سیتوپلاسمیک آن شاملDyskeratosis است که خصوصیت مهم عفونت این ویروس می‌باشد. خصوصیت کلاسیک ویروس وجود Koilocyte بوده که در سلول‌های سنگفرشی مشاهده می‌گردد. در نمونه‌های سیتولوژی سرویکس مشاهده سلول‌های Koilocytic تیپیک به نفع این عفونت ویروسی است که در اسمیر قادر بهSubtype نیستیم.
باید در نظر داشت که گاهی علی‌رغم وجود عفونت با این ویروس، تغییرات مورفولوژیک در اسمیر و بافت با میکروسکوپ نوری دیده نمی‌شود.

 

Grading Squamous Intraepithelial Lesions

بر طبق سیستم بتسدا از دو گروه low grade و high grade استفاده می‌شود. اکثریت موارد LSIL گذرا بوده و ریسک سرطان‌زایی آنها کم است. در حالیکه پتانسیل پیشرفت به کانسر در HSIL بالا می‌باشد.Koilocytosis و دیسپلازی خفیف ((CIN1 در گروه LSIL قرار دارند. دیسپلازی متوسط و شدید (CIN2,3) و کارسینوم IN situ در گروهHSIL قرار دارند. استاندارد طلایی تعیین HSIL و LSIL بررسی مورفولوژیک با میکروسکوپ است.

Low-Grade Squamous Intraepithelial Lesion

:
در ۲ درصد کل نمونه‌های سیتولوژی دیده می‌شود. در %۱۸ مواردی که در سیتولوژی LSIL گزارش می‌شوند در بیوپسی امکان دارد که CIN2,3 تشخیص داده شود.

 

High-Grade Squamous Intraepithelial Lesion

:
در ۵/۰ درصد کل نمونه‌های سیتولوژی دیده می‌شود. تشخیص افتراقی آن متاپلازی سنگفرشی وآتروفی، هیستیوسیت‌ها، سلول‌های پولیپ آتیپیک، تغییرات سلولی ناشی از IUD و بخصوص همراهی ASC-US باآتروفی است.

 

Atypical squamous cell (ASC)

:
در مواردی که تغییرات سیتولوژیک غیر طبیعی بوده ولی برای تشخیص squamous intraepithelial lesion کافی نیست از واژه atypical squamous cell استفاده می‌کنیم. در سیستم جدید بتسدا با توجه به تغییرات مورفولوژیک به دو دستهASC-US و ASC-H تقسیم می‌شوند. باید در زمان وجود التهاب شدید در سیتولوژی از تشخیص ASC اجتناب کرد. میزان در صد گزارش ASC-US حدود ۷/۴ وASC-H حدود ۴/۰ است. در نهایت باید در نظر داشت که تشخیص نهایی بر اساس کولپوسکوپی و بیوپسی ومشاهده تغییرات ناشی از ویروس است.

اپیدمیولوژی

بررسی­های اپیدمیولوژیک توزیع HPV در جوامع مختلف بسیار مهم است. %۵۰ افرادی که رابطه جنسی دارند مستعد ابتلا به HPV می­باشند و همچنین %۱۶ زنان آلوده به ژنوتایپ­های High risk در معرض ابتلا به سرطان دهانه رحم می­باشند، به همین دلیل تحققات بسیار گسترده­ای در سراسر جهان انجام شده است. یکی از این تحقیقات که بین سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۹ انجام شد و خود شامل ۱۹۴ مطالعه گوناگون بود، یک میلیون خانم بدون هیچ مشکل سیتولوژیکی، در نقاط مختلف دنیا مورد بررسی قرار گرفتند، نشان داد که به طور میانگین میزان آلودگی به HPV، %۷/۱۱ می­باشد که میزان شیوع آن در نقاط مختلف دنیا متفاوت است. بیشترین شیوع در کشورهای جنوب صحرای آفریقا ۲۴، اروپای شرقی ۴/۲۱ و آمریکای لاتین ۱/۱۶ درصد دیده شد. میزان شیوع در مناطق مختلف به شرح زیر می­باشد:
کشورهای توسعه یافته: ۳/۱۱%
کشورهای کمتر توسعه یافته: ۸/۱۱%
آفریقا: ۲۱%
آمریکا: ۱۱%
آسیا: ۹%
اروپا: ۱۴%
میانگین کلی: ۷/۱۱%
افرادی که مثبت بودند وقتی از نظر ژنوتایپ بررسی شدند، ۵ ژنوتایپ که فراوانی بیشتری داشتند به شرح زیر بودند:

نوع ژنوتایپ

درصد فراوانی
۱۶      ۳/۲
۱۸      ۱/۴
۵۲      ۹/۰
۳۱      ۸/۰
۵۸      ۷/۰

شیوع کلی ژنوتایپ­ها در مناطق مختلف به شرح زیر می­باشد:
قاره اروپا: ۱۶>31>18
قاره آفریقا: ۱۶>52>18
آمریکای شمالی: ۱۶>18>52
آمریکای لاتین و کارائیب: ۱۶>18>31
آسیا: ۱۶>18>52
شیوع درمجموع: ۱۶>18>52>31
تا به امروز آماری در ایران به صورت رسمی گزارش نشده که بتوان به صورت قطعی به آن استناد کرد و از طرفی نتیجه برخی مطالعات تفاوت بسیار زیادی با یکدیگر داشته‌اند. در بررسی­هایی که در سال ۹۳-۹۴ در آزمایشگاه دنا (نیلوفر سابق) انجام شد ۲۹۰۳ نمونه که مورد بررسی قرار گرفتند و تعیین ژنوتایپ شدند، ۴۵ درصد موارد مثبت بودند البته علت بالا بودن این آمار نسبت به آمارهای جهانی این است که افراد مراجعه کننده همگی مشکوک به ابتلا بودند در صورتی که در کشورهای دیگر بررسی­های انجام شده به صورت غربالگری است.
در بررسی انجام شده شیوع ژنوتایپ­ها ۱۶>31>18 در موارد High risk و در کل به ترتیب ۶>16>11>42>43 بود.

Multiple infection

: یکی از مواردی که در جوامع مختلف مورد بررسی قرار گرفته ابتلا به ژنوتایپ‌های مختلف HPV به طور همزمان در یک فرد (Multiple infection) می­باشد.

 

تشخیص آزمایشگاهی

از آنجا که کشت سلولی و روش‌های سرولوژیک در شناسایی این ویروس و انواع آن فاقد ارزش هستند، اهمیت روش‌های ملکولی از جمله واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز (PCR) در تشخیص قطعی و زودرس این ویروس آشکار می‌گردد.
آزمایشات مولکولی در حال حاضر پیشرفته‌ترین و دقیق‌ترین راه تشخیص ابتلا به HPV است که با استفاده از پرایمرهای اختصاصی برای تشخیص انواع ژنوم HPV به کار می‌رود.نتیجه کلی استفاده از روش های حساس مولکولی در تشخیص ابتلا به پاپیلومای انسانی بسیار مفید بوده و بعلاوه با این روش میتوان انواع گونه های مختلف HPV در افراد بیمار و حتی در افراد به ظاهر سالم نیز شناسایی نمود.
تا به امروز روش های مختلفی از PCR مانند Nested-PCR و یا RFLP-PCR به صورت کیت‌های تجاری برای شناسایی انواع تایپ‌های ویروس به بازار آمده‌اند که دچار کاستی‌هایی مانند حساسیت پایین و نتایج مثبت و منفی کاذب می‌باشند. با ظهور Real-Time PCR و روش‌های هیبریداسیون می توان با حساسیت و دقت بسیار بالاتر به شناسایی انواع پرخطر و کم خطر ویروس در انواع نمونه‌های بیماران پرداخت. یکی از بهترین روش‌ها برای تشخیص و ژنوتایپینگ HPV استفاده ازDirect Flow Chip است که بر اساس تکنولوژی DNA-Flow است. در این روش که دارای حساسیت و ویژگی بالایی است نیازی به استخراج DNA نبوده و هردو مرحله غربالگری و ژنوتایپینگ همزمان انجام می‌گیرد. از مزایای دیگر آن می‌توان به توانایی آن در بررسی نمونه‌های تازه و پارافینه اشاره کرد. علاوه بر این از آنجا که یک روش تمام اتوماتیک است، در کمتر از ۲ ساعت می‌توان جواب آزمایش را به دست آورد.
این تکنیک توانایی آن را دارد که ۱۸ ژنوتایپ High risk و ۱۸ ژنوتایپ Low risk را تشخیص دهد.

واکسیناسیون

در سرطان سرویکس بیش از هر نوع بدخیمی دیگری، اثرات پیشگیری ، تشخیص زودرس و درمان به موقع بر کاهش میزان مرگ و میر مشهود است. آخرین آمار CDC محل کنترل بیماریهای عفونی در آمریکا نشان میدهد که مقایسه ی ۳ سال قبل از واکسینه شدن با ۳سال بعد از واکسینه شدن نتایجی معادل ۵۰% کاهش در ابتلا داشته است. این آمار در دختران سنین ۱۳-۱۷ سال می‌باشد و تنها از هر ۳ دختر آمریکایی در این سنین فقط ۱ نفر واکسینه شده است. حالا تصور کنید اگر همه دختران این سنین و پسران هم واکسینه شوند چقدر خوشحال کننده است.
استرالیا اولین کشوری در دنیا است که از سال ۲۰۰۷ به طور روتین همه‌ دختران و از سال ۲۰۱۳ همه پسران سنین ۱۱_۱۲ را واکسینه نموده است و نتایجی معادل ۵۹% کاهش به دست آورده است. این آمار در آقایان معادل ۲۸% بوده است.
علت اصلی عدم پذیرش واکیسیناسیون در آمریکا عدم آشنایی و توجیه پدران و مادران بوده است.
به هر حال هر واکسیناسیونی همراه با اختلالاتی نیز هست. باید همیشه در نظر داشته باشند که اول باید والدین جوانان توجیه شوند تا برنامه‌ی واکسیناسیون به خوبی اجرا گردد.

چند نوع واکسن موجود است؟

الف- گارداسیل
ب- سرواریکس
هر دو واکسن بر روی HPV نوع ۱۸ و ۱۶ موثر هستند.
ولی گارداسیل در جلوگیری از ابتلا به ژنوتایپ‌های ۱۱ و ۶ یعنی عامل زگیل دستگاه تناسلی نیز موثر است. واکسن گارداسیل دارای سه مرحله تزریق می‌باشد به این صورت که دومین تزریق دو ماه بعد از اولین تزریق و سومین تزریق چهار ماه بعد از دومین تزریق صورت می‌گیرد.

 

آنچه که زنان باید از پزشکان خود بپرسند

خطر آلوده شدن من به HPV چه اندازه است؟
چگونه می‌توانم خطر آلوده شدن خود به HPV را کاهش دهم؟
آیا امکان دارد بدون آمیزش جنسی به HPV تناسلی آلوده شوم؟
HPV چه علائم و نشانه‌هایی دارد؟
چه مدت پس از آمیزش جنسی علائم HPV ظاهر می‌شود؟
آیا برای تشخیص آلودگی به HPV باید مرا تست کنند؟
آیا باید از واکسن HPV استفاده کنم؟ در چه صورت واکسینه شدن من لازم خواهد بود، و در چه صورت به این واکسن احتیاج نخواهم داشت؟
آیا واکسن HPV بی‌خطر است؟ عوارض جانبی آن چیست؟
واکسیناسیون چگونه انجام می‌شود؟ آیا بیش از یک تزریق لازم است؟
تأثیر واکسن HPV تا چه مدت باقی می‌ماند؟
آیا بیمه درمانی من هزینه واکسیناسیون HPV را می‌پردازد؟
من باردارم و به HPV آلوده می‌باشم. آیا این واکسن به جنین صدمه می‌زند؟

ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV/ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و ارتباط آن با سرطان دهانه رحم