واژینوز باکتریال/ واژینوز باکتریال چیست؟ چه علائمی دارد و چگونه درمان می شود؟
واژینوز باکتریال چیست؟
واژینوز باکتریال یک عفونت خفیف باکتریایی در واژن است. به طور طبیعی در واژن تعداد بسیار زیادی باکتری “خوب” و تعداد کمی باکتری “بد” وجود دارد. باکتری های خوب، به کنترل رشد باکتری های بد کمک می کنند. در زنان مبتلا به واژینوز باکتریال این تعادل به هم می خورد. تعداد باکتری های “خوب” کم تر شده و تعداد باکتری های “بد” افزایش می یابند.
واژینوز باکتریال مشکلی جدی نبوده و معمولا در عرض چند روز به صورت خود به خود درمان می شود. اما این بیماری عفونی می تواند به مشکلات جدیتری منجر شود. پس بهتر است با مشاهده علائم آن به پزشک مراجعه کنید و مراقبت های پزشکی لازم را دریافت کنید.
واژینوز باکتریال
واژینوز باکتریایی(به انگلیسی: Bacterial vaginosis) در اثر رشد بیش از حد باکتریهای بیهوازی، گاردنلا واژینالیس ایجاد میشود. هم باکتریهای بیهوازی وهم گاردنلا واژینالیس در حالت طبیعی در واژن یافت میشود. عارضه شایع واژنی در سن باروری زنان است. این عارضه موجب پارگی زودتر از موعد غشاها درد زایمانی و تولد قبل از موعد نوزادان میگردد. باکتری گاردنلا واژینالیس و گونه های موبیلونکوس به طور اختصاصی با این عارضه در ارتباط بوده اند.
علل واژینوز باکتریال چه چیزهایی هستند؟
کارشناسان در مورد علت به هم خوردن تعادل باکتریایی واژن و بروز واژینوز باکتریال مطمئن نیستند. اما برخی کار های خاص می تواند احتمال بروز آن را بیشتر کند. در موارد زیر خطر ابتلا به واژینوز باکتریال بیشتر خواهد شد:
داشتن بیش از یک شریک جنسی
استعمال دخانیات
دوش واژن
ممکن است با محدود کردن شرکای جنسی و ترک دخانیات و کاهش استفاده از دوش واژن خطر ابتلا به بیماری عفونی واژینوز باکتریال کمتر شود.
واژینوز باکتریال در زنانی که بیش از یک شریک جنسی دارند بیشتر شایع است اما این قضیه به این معنا نیست که این بیماری عفونی، جزو بیماری های مقاربتی است و می تواند از فردی دیگر به شما منتقل شود.
علائم واژینوز باکتریال چه چیزهایی هستند؟
شایع ترین علامت واژینوز باکتریال ترشحات بد بو از واژن است. ممکن است این ترشحات، خاکستری مایل به سفید یا زرد باشند. یکی از علائم واژینوز باکتریال بویی شبیه به بوی ماهی است که ممکن است بعد از رابطه جنسی بدتر شود. تقریبا نیمی از زنانی که به واژینوز باکتریال مبتلا می شوند هیچ علائمی را از خود نشان نمی دهند.
ترشحات غیر طبیعی از واژن می تواند دلایل مختلفی از جمله برخی از بیماری های مقاربتی، داشته باشد لذا با مشاهده هر نوع ترشح غیر طبیعی از واژن به پزشک مراجعه کنید.
تشخیص واژینوز باکتریال چگونه است؟
پزشکان ابتدا در مورد علائم و نشانه هایی که مشاهده کرده اید از شما سوالاتی خواهند پرسید. سپس شما را معاینه لگنی خواهند کرد و از ترشحات واژن نمونه برداری می کنند. به کمک آزمایش این نمونه می توان واژینوز باکتریال را تشخیص داد.
تشخیص بر اساس ۳ مورد از ۴ وبژگی زیرداده میشود
افزایش ترشحات رقیق و یکنواخت
PH ترشحات بیش از۷/۴
ایجاد بوی ماهی با افزودن KOH ده درصد
وجود clu cell :clu cellها سلولهای اپیتلیالی واژن هستند که باکتریها به آنها متصل شدهاند. حاشیهی سلولهای مذکور در اثر اتصال باکتری ها محو شدهاند.
برای تشخیص، کشت کمککننده نیست، چرا که باکتریهای بیهوازی وگاردنلا واژینالیس در واژن زنان سالم نیز وجود دارند. مایع واژینال اغلب فاقد گونههای لاکتوباسیل است.
خطرات ناشی از واژینوز باکتریال چه چیزهایی هستند؟
واژینوز باکتریال معمولا مشکل خاصی را به وجود نمی آورد. اما در برخی موارد می تواند مشکلات جدی ایجاد کنند. برخی از این موارد عبارتند از:
اگر شما در حین بارداری به این عفونت دچار شوید، احتمال بروز مواردی مانند عفونت رحم بعد از زایمان، سقط جنین و تولد زودرس افزایش می یابد.
اگر شما در هنگام مواردی مانند سزارین، سقط جنین یا هیستروکتومی به واژینوز باکتریال مبتلا شوید احتمال بروز عفونت لگن در شما افزایش می یابد.
اگر شما به عفونت واژینوز باکتریال مبتلا باشید و در معرض یک عفونت منتقله از راه جنسی قرار بگیرید، احتمال ابتلای شما به این بیماری مقاربتی بیشتر می شود.
درمان واژینوز باکتریال چگونه است؟
درمان به کمک آنتی بیوتیک ها می تواند به جلوگیری از مشکلات جدی تر کمک کند.
برای دریافت آنتی بیوتیک حتما به پزشک مراجعه کنید. نوع آنتی بیوتیکی که باید مصرف کنید (کرم یا کپسول) بسیار مهم است و باید بسته به تشخیص پزشک انتخاب و تجویز شود.
علائم واژینوز باکتریال معمولا با ۲ یا ۳ روز مصرف آنتی بیوتیک از بین می رود اما درمان کامل تقریبا ۷ روز طول می کشد لذا بعد از رفع علائم واژینوز باکتریال نیز باید به مصرف آنتی بیوتیک ها ادامه داد. مطمئن شوید که بر طبق دستور پزشک تمام آنتی بیوتیک های تجویزی را مصرف کنید.
آنتی بیوتیک ها معمولا به خوبی وظیفه خود را انجام می دهند و معمولا عوارض جانبی کمی دارند. مصرف آنتی بیوتیک می تواند منجر به بروز عفونت های قارچی شود. عفونت قارچی می تواند باعث خارش، قرمزی و ترشحات سفید شود. اگر با این علائم مواجه شدید حتما دوباره به پزشک مراجعه کنید.
در بیشتر زنان بدون علامت درمان توصیه نمیشود، زیرا درگیری خودبخود از بین میرود.درمان به دو روش سیستمیک و موضعی پیشنهاد میشود در روش سیستمیک از مترونیدازول یا کلیندامایسین به صورت خوراکی و در روش موضعی از کرم واژینال کلیندامایسین یا ژل واژینال مترونیدازول استفاده میشود.