فتق واژن یا پرولاپس واژن چیست؟ علت و راه درمان آن

فتق واژن یا پرولاپس واژن چیست ؟علت و راه درمان آن

فتق واژن در اصطلاح به وضعیتی گفته می شود که بر اثر آن ساختارهایی مانند رحم، مثانه، مجرای ادرار، رکتوم، روده کوچک، و یا خود واژن از موقعیت و حالت اصلی پوشش خود خارج شوند.

در صورتی که فتق واژن درمان یا جراحی نشود ممکن است این ساختار از حالت اصلی خود بیشتر خارج شود و باعث ایجاد مشکلات جدی تری شود.

شبکه پشتیبانی که شامل عضلات، رباط ها و پوست اطراف و داخل واژن وماهیچه های دیواره واژن یک زن می باشد به عنوان ساختاری پشتیبان کننده و پیچیده عمل می کند و اندام های لگن و سایر بافت ها را در جای مخصوص خودش نگه می دارد.

فتق واژن یا پرولاپس واژن چیست ؟علت و راه درمان آن

به این شبکه پشتیبان فاسیا گفته می شود.اگر بخش های مختلف این شبکه به خاطر بروز مشکل خاصی، تضعیف یا تخریب شود فتق یا پرولاپس واژن ایجاد می شود.

به طور کلی وقتی ساختارهای تحمل کننده یا سازنده که واژن را حفظ می کنند ضعیف یا خراب شوند فتق واژینال اتفاق می افتد.

علائم فتق واژن

علائم فتق واژن در هر زنی متفاوت است و به همین دلیل بهتر می باشد برای تشخیص به پزشک مراجعه شود. به ندرت پیش می آید که فتق واژن وضعیت تهدید کننده و خطرناکی باشد.

به طور معمول علائم ناشی از فتق واژن برعملکرد جنسی و کارکرد بدنی تاثیر می گذارد.

از جمله مهم ترین علائم فتق واژن می توان فشار و ناراحتی لگن ومشکلاتی در ادرار و دفع نام برد همچنین شایع ترین علائم فتق واژن به گونه ای است که فرد احساس می کند بافت یا ساختار مهبل (واژن) جا به جا شده است و واژن آن ها به سمت پایین کشیده شده و دیگردر جای خود قرار ندارد. باید بدانید فتق پیشرفته دارای علائم شدیدتری می باشد.

علائم عمومی که در همه انواع فتق واژینال دیده می شود:

– عفونت مجاری ادراری
– فشار داخل واژن یا لگن با مقاربت دردناک (dyspareunia)
– کاهش درد یا فشار در زمان خم شدن
– توده ای که درناحیه مهبل (واژن) قرار دارد

– تخلیه روده: ممکن است این مشکل نشان دهنده انتروکسی، پرولاپس واژن، یا رکتوسل باشد. زنانی که دچار انسداد روده می شوند معمولا با فتق واژن به این مشکل دچار می شوند. این مشکل می تواند یک مشکل ثانویه بوده وبه خاطر فتق واژن علائم تشدید پیدا کنند.

– یبوست: ممکن است بر اثر فتق واژن مشکل یبوست ایجاد شود که از علائم شایع آن است.

– بی اختیاری ادرار: این علامت یک علامت رایج می باشد که اغلب در ترکیب با مشکل دیگری بروز پیدا می کند.

دردی که بر اثر ایستادن طولانی مدت افزایش می یابد: این درد ممکن است نشان دهنده پرولاپس واژن، فتق انتروکسی، یا رحم باشد.

بروندهی بافت در دیواره پشتی واژن: این مشکل یک نشانه رایج از رکتوسل است.

بروندهی بافت در دیواره جلویی واژن: این مشکل، علامت رایجی از سیستوسل یا اورترکت است.

بزرگ شدن و باز شدن سوراخ واژن: این یک مشکل فیزیکی است که معمولا بر اثر فتق واژن و ترکیب با پرولاپس رحم صورت می گیرد.

علل فتق واژن به طور کلی بر اثر موارد زیرمی باشد:

زایمان طبیعی
یائسگی

زایمان طبیعی
در زایمان های طبیعی وقتی نوزادان بزرگ با وزن بالاترباشند معمولا بافت ها، عضلات و رباط های داخل و اطراف واژن آسیب می بینند. زایمان های طولانی و دشوار و به خصوص نوزادان بزرگ، برای این سازه ها تنش زا می باشند.

از فاکتورهای خطر که به سیستوسل مربوط می شود زایمان می باشد و در طی آن ممکن است فتق واژن و یا رحم نیزرخ دهد. در زایمان طبیعی چون فشار زیادی به واژن وارد می شوند ممکن است واژن و ساختارهای اطراف آن آسیب ببیند و مشکل فتق واژن و افتادگی واژن نیز ایجاد شود.

یائسگی
ماهیچه ها و بافت های ساختار پشتیبانی لگن به وسیله هورمون استروژن قوی نگه داشته می شود. یائسگی باعث کاهش سطح استروژن می شود وممکن است ساختارهای حمایتی تضعیف شود.

بخش مهمی از ساختار حمایتی رحم می باشد که در بالای واژن یا مهبل قرار دارد. هیسترکتومی شامل رحم نیز می شود و بالای مهبل (واژن) کم کم باز شده و در این وضعیت پرولاپس واژن ایجاد می شود. با بالا رفتن واژن، فشار اضافی بر لیگامان ایجاد می شود.

به طور معمول هیسترکتومی با enterocele همراه است که در آن روده کوچک در نزدیکی وقسمت بالای واژن قرار می گیرد.

درمان فتق واژن

مطمئن ترین روش درمان و تشخیص قطعی هر نوع فتق واژن و پرولاپس شامل بررسی سابقه پزشکی و ارزیابی آن و معاینه فیزیکی کامل می باشد.

پزشک متخصص با بررسی جداگانه بخش های مختلف واژن و طبق نوع و میزان فتق مناسب ترین راه درمان را ارائه می کند.

پزشک در طول معاینه فیزیکی، از زن می خواهد تا نشسته و در یک موقعیت خاص فشار ایجاد کند تا بافت پرولاپس آشکار و مورد بررسی قرار گیرد. برخی از انواع فتق واژن مانند rectocele یا cystocele با انجام معاینه فیزیکی آسان قابل تشخیص و شناسایی هستند.

اما بیشتر فتق ها به مرور زمان تشدید می شوند و فقط راه درمان آن جراحی درون واژینال می باشد. نوع درمان فتق واژینال به عوامل مختلفی مانند سن، علت و شدت فتق، وضعیت کلی پزشکی و علاقه زن به داشتن فرزند در آینده بستگی دارد.

بنابراین، مراقبت های پزشکی برای پیشگیری از علائم و عوارض ناشی از ضعف بافت ها و عضلات اطراف مهبل (واژن) و ارزیابی آن توصیه می شود.

در بیشترمواقع موثرترین درمان فتق واژن عمل جراحی بوده و بدون عوارض خاصی فرد بهبود می یابد. ممکن است در مواردی که به دلائل پزشکی زن نمی تواند تحت عمل جراحی قرار گیرد یا عوارض جراحی برای وی بالا است از گزینه های غیر جراحی استفاده می شود. بیشتر زنان مبتلا به این بیماری از درمان جایگزین استروژن استفاده می کنند.

هورمون استروژن در حفظ و تقویت عضلات در ناحیه واژن نقش مهمی دارد. مانند هر بیماری دیگری، به منظور کاهش علائم و خطرات درمان استروژن، هنگام هورمون درمانی فتق واژن باید بیمار از قبل کاملا معاینه شود.