تینه آ انگویوم:
قارچ اونیکومایکوزیس یا تینه آ انگویوم ، همچنین به عنوان tinea unguium شناخته می شود ، یک عفونت قارچی ناخن است. علائم این نوع بیماری ممکن است شامل تغییر رنگ ناخن سفید ، زرد شدن ناخن ، ضخیم شدن ناخن و جدا شدن ناخن از بستر باشد. ناخنها تحت تأثیر بیماری تینه آ انگویوم قرار می گیرند ، اما بیشتر در ناخنهای پا در معرض خطر هستند.
عوارض ان ممکن است شامل سلولیت پایین پا باشد. تعدادی از انواع مختلف قارچ می توانند باعث ایجاد تینه آ انگویوم شود از جمله درماتوفیت ها و فوزاریوم باعث بیماری تینه آ انگویوم شود. این نوع بیماری ناخن ها را درگیر می کند و سبب عملکرد ضعیف سیستم ایمنی بدن می شود. تشخیص این نوع بیماری معمولا بر اساس ظاهر فرد و به صورت آزمایشگاهی نشان داده می شود.
درمان تینه آ انگویوم
تینه آ انگویوم لزوماً نیاز به درمان دارد. به نظر می رسد داروی ضد قارچ ، تربینافین ، که از طریق دهان استفاده می شود ، مؤثر است اما با مشکلات کبدی همراه است. پیرایش ناخن های آسیب دیده هنگام درمان نیز مفید به نظر می رسد. لاک ناخن حاوی سیکلوپیروکس وجود دارد ، اما آنقدر موثر نیست. این وضعیت تا نیمی از موارد پس از درمان برمی گردد. استفاده نکردن از کفش های قدیمی پس از درمان ممکن است خطر عود را کاهش دهد.
در حدود ۱۰ درصد از جمعیت بزرگسال ممکن است این نوع بیماری مشاهده شود. افراد مسن بیشتر تحت تاثیر این نوع بیماری تینه آ انگویوم قرار می گیرند و مردان بیشتر از زنان مبتلا می شوند. آنیکومیکوز حدود نیمی از بیماری های ناخن را نشان می دهد.نخستین بار در سال ۱۸۵۳ این نوع عفونت قارچی توسط جرج میسنر کشف شد.
علت بیماری تینه آ انگویوم
پاتوژن های ایجاد کننده آنیکومیکوزیس همه در عضویت قارچ ها هستند و شامل درماتوفیت ها ، کاندیدا (مخمرها) و قالب های غیر نرم کننده است. درماتوفیت ها قارچ هایی هستند که بیشتر از همه مسبب انیکومایکوزیس بوده و در کشورهای معتدل غربی بیشتر مشاهده شده اند. در حالی که قالبهای کاندیدا و غیرمدراتوفیک بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری با آب و هوای گرم و مرطوب باعث این نوع بیماری می شوند.
تماس با قارچ‌ها: تماس مستقیم با قارچ‌ها در مکان‌های مرطوب مانند استخرها، دوش‌های عمومی، سالن‌های ورزشی و کف‌های آلوده می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد.
سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افراد دیابتی، افراد مبتلا به ایدز یا افرادی که از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی استفاده می‌کنند، مستعد ابتلا به این عفونت هستند.
آسیب به ناخن: هر گونه آسیب به ناخن، مانند ضربه یا مانیکور نامناسب، می‌تواند خطر ابتلا به قارچ ناخن را افزایش دهد.
عرق کردن بیش از حد: عرق کردن بیش از حد در پاها می‌تواند محیط مناسبی برای رشد قارچ‌ها ایجاد کند.
علائم تینه آ انگویوم
- تغییر رنگ ناخن: ناخن ممکن است زرد، سفید، قهوه‌ای یا سیاه شود.
- ضخیم شدن ناخن: ناخن ضخیم و شکننده می‌شود.
- جداشدن ناخن از بستر: ناخن از بستر خود جدا شده و ممکن است خرد شود.
- تغییر شکل ناخن: ناخن ممکن است تغییر شکل داده و ضخیم‌تر شود.
- بوی بد ناخن: در برخی موارد، ناخن ممکن است بوی بدی بدهد.
تشخیص تینه آ انگویوم
برای تشخیص قطعی تینه آ انگویوم، پزشک نمونه‌ای از ناخن را برداشته و آن را برای بررسی زیر میکروسکوپ به آزمایشگاه می‌فرستد. همچنین، ممکن است از کشت قارچی برای شناسایی نوع قارچ عامل عفونت استفاده شود.
پیشگیری از تینه آ انگویوم
- رعایت بهداشت پا: شستن روزانه پاها با آب و صابون، خشک کردن کامل بین انگشتان پا، و استفاده از جوراب‌های نخی
- اجتناب از پوشیدن کفش‌های تنگ و بسته: استفاده از کفش‌های راحت و با تهویه مناسب
- عدم اشتراک گذاشتن وسایل شخصی: مانند حوله، ناخن‌گیر و جوراب
- درمان سریع عفونت‌های قارچی پوست: درمان سریع عفونت‌های قارچی پوست مانند قارچ پای ورزشکار می‌تواند از گسترش عفونت به ناخن جلوگیری کند.
نکات مهم
- تینه آ انگویوم یک عفونت طولانی مدت است و درمان آن ممکن است چندین ماه طول بکشد.
- خوددرمانی و قطع ناگهانی درمان می‌تواند باعث عود عفونت شود.
- برای تشخیص و درمان دقیق، حتما به پزشک مراجعه کنید.
منابع:
uspharmacist
youtube