سفلیس

* عامل بیماری :

اسپیروکتی با نام تریپونما پالیدم می باشد .

* راه انتقال :

از طریق تماس جنسی و یا برخورد مستقیم با ترشحات بدن شخص مبتلا و در نوع مادرزادی از طریق مادر به جنین منتقل می شود .

* علائم بالینی :

زخم اولیه یا شانکر معمولاً ۳ هفته

پس از برخورد با عفونت به صورت یک زخم بدون درد برجسته با ترشح سروزی در محل اولیه ورود عامل عفونت ، ایجاد می شود .

در مواردیکه شانکر در راست روده و یا دهانه رحم باشد شروع بیماری به صورت مخفی می باشد .

شانکر سیفلیسی ۶-۴ هفته پس از بروز حتی در صورت عدم درمان کوچک شده و در یک سوم از بیماران درمان نشده در این هنگام جوشهای۰ ثانوی که اغلب به همراه نشانه های خفیف سایر اندامهای بدن است بروز می کند . این جوشها به صورت قرینه در کف دستها و پاها به همراه بزرگ شدن عقده های لنفاوی ، بروز پیدا می کنند .

علائم ثانوی بیماری طی چند هفته تا یکسال از بین می روند و نشانه های بالینی یک سوم بیماران درمان نشده هم در این مرحله برای هفته ها تا سالها مخفی می ماند .

در طی مرحله ثانوی سیفلیس و مراحل ابتدایی فرم مخفی سیفلیس احتمال بروز مننژیت سیفلیسی حاد و بعداً سیفلیس مننژی – رگی ( Tabes dorsalis ) و نهایتاً فلج خفیف و دردهای ضربه ای نخاع تظاهر می کند .

گاهی فرم مخفی بیماری برای تمام مدت عمر وجود دارد .

در بعضی موارد پس از طی حدود ۲۰-۵ سال ضایعات ناتوان کننده در آئورت و گوم سیفلیسی پوست و اندامهای داخلی ، استخوان یا سطوح مخاطی ممکن است ایجاد شود .

ابتلای همزمان سیفلیس و ایدز خطر سیفلیس عصبی را افزایش می دهد .

در خانمهای باردار اغلب منجر به سقط جنین و مرده زایی می شود .

* تشخیص :

تشخیص آزمایشگاهی سیفلیس معمولاً با آزمایشهای سرمی از خون و یا مایع نخاعی صورت می گیرد .

موارد مثبت در آزمایشات مقدماتی اولیه مثل ( RPR , VDRL ) بوده و جهت رد موارد مثبت کاذب نیاز به آزمایشات دقیق تر مثل Abs – FTA دارد .

بررسی ترشحات زخم و یا غدد لنفاوی ( اگر بیماری آنتی بیوتیک مصرف نکرده باشد ) در سیفلیس های اولیه و ثانویه با میکروسکوپ زمینه تاریک امکان پذیر است .

معمولاً در سیفلیس اولیه که زخم شانکر وجود دارد آزمایشهای سرمی منفی است .

* دوره واگیری :

وقتی زخمهای جلدی ـ مخاطی مرطوب سیفلیس اولیه و ثانویه وجود دارد بیماری قابل انتقال است .

در هر حال انتقال بیماری پس از سال اول نادر است .

بیماران بایستی تا معالجه کامل از مقاربت جنسی خودداری کنند و پس از آن طی مقاربت بایستی از کاندوم استفاده کنند .

درمان بیماری توسط آنتی بیوتیک که توسط پزشک تجویز می شود امکان پذیر است .

پس از درمان طی ۶ ماه هر ماهه جهت کنترل عود بیماری بایستی آزمایش مجدد انجام شود . ( ویا در ماههای ۱ و ۳ و ۶ و ۱۲ پس از درمان آزمایش انجام شود ) .